piątek, 29 kwietnia 2011

Warsztaty teatralne

Ostro zabieramy się do pracy.
Przed nami niecały miesiąc na przygotowanie przedstawienia kukiełkowego. Wybraliśmy już sztukę do zaprezentowania - "Pinokio" na podstawie książki włoskiego pisarza Carla Collodiego. Opowieść o drewnianym pajacyku, który stał się chłopcem, grzecznym chłopcem.


Zajęcia rozpoczęliśmy od prostych ćwiczeń aktorskich. Rozgrzewka aparatu mowy i praca nad poprawnością wymowy, tak żeby wszystko co "trzeszczy" i "szeleści" w wyrazach było wyraźnie słyszalne.

No i nareszcie to na co wszyscy czekali - przydzielenie ról.
Teraz każdy będzie mógł zaprzyjaźnić się ze swoją postacią i "włożyć" w tę rolę odrobinkę siebie, nadać jej swój charakter.


Następne spotkanie 4 maja (środa) godzina 15:00.

piątek, 22 kwietnia 2011

Warsztaty filmowe

Ostatnie warsztaty filmowe były bardzo pracowite. Praca z kamerą w terenie i nakręcanie krótkich sekwencji w budynku. To co ważne przed rozpoczęciem zdjęć , to wybranie odpowiedniego ujęcia, ustawienie ostrości i balansu bieli. Kamera pracowała na statywie więc nie było problemów z utrzymaniem stabilizacji obrazu. Kilka ujęć roboczych, odpowiednie ustawienia i .....
kamera.... poszła..... akcja.....



Robota dobrze wykonana, wszyscy zadowoleni.






Na zakończenie jeszcze praca nad scenariuszem do naszego filmu.
Zadanie domowe to rozpisanie dialogów.

czwartek, 21 kwietnia 2011

Warsztaty teatralne

Wczoraj odbyło się spotkanie młodych aktorów amatorów. Przygotowujemy się do przedstawienia lalkowego. Młodzi, pełni zapału i entuzjazmu. Integracyjne spotkanie pokazało, że jesteśmy świetnym zespołem, który potrafi się dobrze bawić, bo to ma też być dla nas zabawa, zabawa w teatr.
Kolejne spotkanie 26 kwietnia (wtorek) godzina 11:00.

poniedziałek, 11 kwietnia 2011

"Po drugiej stronie lustra"

7 kwietnia uczniowie V i VI kas Szkoły Podstawowej w Lidzbarku, obejrzeli spektakl teatralny "Po drugiej stronie lustra" Profilaktyczno - Edukacyjnego Teatru Moralitet z Krakowa.
Spektakl ukierunkowany był na przeciwdziałanie agresji i przemocy.
Przemoc i agresja jest zjawiskiem wszechobecnym w dzisiejszym społeczeństwie. Wzrost przemocy i agresji wśród dzieci i młodzieży zmusza dorosłych do poszukiwania sposobów zapobiegania i likwidowania tych zjawisk. Brak miłości i pozytywnych wzorców wytwarza postawy agresji i wrogości u dzieci. Często miejscem powstawania zachowań agresywnych jest szkoła. Wynika to z kłopotów w nauce, dominacji starszych kolegów nad młodszymi, konfliktów między rówieśnikami. Często dostrzeganym zjawiskiem jest również nękanie psychiczne za pomocą telefonów, sms-ów lub e-maili.  Zadaniem dorosłych jest wykorzystać każdą możliwość, by pokazać młodym ludziom, że ich działania są niewłaściwe, czyniące innym krzywdę. Poprzez sztukę wspaniale można wzbogacić postrzeganie świata przez młodzież. Ukazać właściwe, wartościowe wzorce, wolne od przemocy zarówno fizycznej jak i psychicznej; przedstawić rolę dorosłych, jako opiekunów, zawsze stojących w obronie pokrzywdzonych. 

W każdej szkole znaleźć można Kicię - bohaterkę spektaklu
, typową przedstawicielką wystrojonych, wypielęgnowanych nastolatek, uważającą, że jej się wszystko należy, żądającą od  rodziców coraz więcej,  nie licząc się z innymi, w zamian nie dając z siebie nic – opuszcza lekcje, nie przygotowuje się na zajęcia, nie czyta lektur.  Nieobca też jest postawa brata Kici - Maniusia, który wraz ze swym kumplem Rudym są postrachem szkoły. Okradają samochody, zabierają młodszym i słabszym kolegom pieniądze, śniadania i inne cenne rzeczy, stosują przemoc, nękają telefonami, dręczą sms-ami.



W takich sytuacjach należy pamiętać, że są dorośli, którzy porafią znaleźć wyjście, z tej często kłopotliwej i trudnej sytuacji. Należy porozmawiać otwarcie z nauczycielem, czy rodzicami w domu i powiedzieć, że dzieje się coś złego.

piątek, 8 kwietnia 2011

Aktor lalka w roli głównej



Warsztaty teatralne z aktorem lalkarzem Tadeuszem Sobczakiem na długo pozostaną w naszej pamięci. Praca z lalką była dla nas niesamowitym przeżyciem.

Rozpoczęliśmy od prostych ćwiczeń aktorskich, masowanie i rozciąganie mięśni twarzy.

 Następnie pracowaliśmy nad aparatem wymowy i swobodnym wyrażaniem emocji, co nie było wcale łatwe, niby tak zwyczajnie trzeba było tylko głośno krzyknąć, ale tak zupełnie bez powodu i na zawołanie - było trudno, ale się nie poddawaliśmy.

Byli też tacy odważniacy, którzy recytowali wiersze, a pan aktor podpowiadał jak należy prawidłowo recytować.



  
Kolejny etap to powstawanie lalki teatralnej, w jaki sposób można ją zrobić i jakie wybrać materiały.







A teraz to co najfajniejsze - animacja lalki, czyli w jaki sposób poruszać laleczką - to było coś niesamowitego.




 Na koniec przyszła pora na maskę teatralną. Otrzymaliśmy szczegółowe wskazówki, jak taką maskę wykonać i jak w niej zagrać.





 Świetnie wyglądaliśmy, prawda?



Na zakończenie jeszcze raz to czego się nauczyliśmy.

Teraz sami postaramy się zrobić lalki i przygotować przedstawienie.